Türk Edebiyatı’nda 1923-1950 yılları arasındaki Cumhuriyet Dönemi romanlarının özellikleri incelendi. Bu dönemde birçok yazar eserler vermiş, özellikle roman türüne olan ilgi artmıştır. Sanatçılar genellikle Kurtuluş Savaşı ve yeni rejimi konu almış ve toplumsal konuları günlük yaşamdan alarak eserlerine yansıtmışlardır.
Cumhuriyet’in ilan edildiği dönemde, sanatçılar toplumsal konulara yoğunlaşmış ve gerçekçi bir dil kullanarak bazı sorunları ele almışlardır. Romanlar genel olarak realizm etkisiyle kaleme alınmış, Cumhuriyet rejimi, Anadolu hayatı, Atatürk devrimleri ve yoksulluk gibi konuları işlemiştir. 1940’tan itibaren ise köy yaşamına olan ilgi artmış ve köy insanının hayatlarına odaklanmıştır.
Öne çıkan roman temsilcileri arasında Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Halide Edip Adıvar ve Reşat Nuri Güntekin bulunmaktadır. Ayrıca Refik Halit Karay, Peyami Safa, Sabahattin Ali, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Abdülhak Şinasi Hisar gibi diğer yazarlar da bu dönemde eserler vermiştir.
1923 ve 1950 arasındaki Cumhuriyet Dönemi Türk edebiyatı romanları arasında “Sodom ve Gomore”, “Ateşten Gömlek”, “Acımak”, “Yaprak Dökümü”, “Kuyucaklı Yusuf”, “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu” ve “İçimizdeki Şeytan” gibi önemli eserler bulunmaktadır.
