Macaristan, Sırp ve Eflak kuvvetlerinden oluşan haçlı ordusu, 1944 yılında Sultan 4. Murat komutasındaki Osmanlı ordusuna karşı saldırıya geçti. Bu savaş sonucunda Edirne Segedin Antlaşması imzalandı ve çeşitli maddeler üzerinde anlaşmaya varıldı.
Edirne Segedin Antlaşması, Osmanlı Devleti ile Macaristan İmparatorluğu arasında gerçekleşen anlaşmayı ifade eder. 1444 yılında yapılan antlaşma, haçlı ordusu ile Osmanlı ordusu arasındaki savaşın sonucunda sağlanmıştır. Haçlı ordusunda Macar, Sırp, Eflak ve Boşnak kuvvetleri bulunmaktaydı ve bu ordunun Osmanlı ordusuna saldırması sonucunda antlaşma imzalandı.
Edirne Segedin Antlaşması, sınırların net olarak belirlenmesi açısından büyük önem taşır. Aynı zamanda Avrupa’da haçlı ordusunun güçlenmesine olanak sağlamıştır. Ancak Osmanlı İmparatorluğu ve ordusu, Balkanlarda zaman kazanma fırsatı bulmuştur. Bu nedenle antlaşma, hem ordu hem de sınır bölgeleri açısından önemli bir belge olarak kabul edilir.
1444 yılında gerçekleşen Edirne Segedin Antlaşması’nda çeşitl maddeler yer almaktaydı. Tuna Nehri, Osmanlı ve Macaristan arasında sınır olarak belirlenirken Bulgaristan’daki Osmanlı egemenliği tanındı. Ayrıca, Sırp Despotluğu’nun korunması ve vergi vermesi kararı alındı, Eflak Beyliği ise Macar egemenliğinde kalmaya devam ederken Osmanlı’ya vergi vermeye devam edecekti. Antlaşmanın süresi ise 10 yıl olarak belirlendi.
Edirne Segedin Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu ile haçlı ordusu arasında gerçekleşmiştir. Haçlı ordusu, Balkan ülkelerindeki askerler tarafından oluşturulmuştu ve içerisinde Macaristan, Sırp, Boşnak ve Eflak kuvvetleri bulunuyordu. Bu antlaşma, her iki tarafın da zaman kazanmasına ve güçlenmesine olanak sağlamıştır.
